FB'de 'Birisi isteğinizi kabul etti' ile ne kastedilmektedir?

hajime

23 Tem 2007

• 28 Eylül 2016

şüpheci

Ivy Bridge

29 Tem 2008

Uzak Ufuk

• 29 Eylül 2016

D.T.

15 Eyl 2011

Vilano Plajı, FL

• 29 Eylül 2016

cıvıldamak

24 Oca 2012

• 29 Eylül 2016

D.T.

15 Eyl 2011

Vilano Plajı, FL

• 29 Eylül 2016

twietee dedi ki: Ben de çok yakın zamanda FB ile başladım ve bunu da garip buldum. Zaten bir 'arkadaş' (birlikte futbol oynadığım dostum) tarafından bir gruba davet edildi ve daha sonra FB/messenger aracılığıyla hızlı bir soru gönderdi ve yalnızca 'İsteğini kabul etti' yanıtını aldı ve başka bir yanıt alamadı..

Farklı bir konuda: FB şimdiden sinirlerimi bozuyor. Tepkiler:997440, Badagri, Scepticalscribe ve 1 diğer kişi

şüpheci

Ivy Bridge

29 Tem 2008

Uzak Ufuk

• 29 Eylül 2016

twietee dedi ki: Farklı bir konuda: FB şimdiden sinirlerimi bozuyor. Tepkiler:cıvıldamak

monokakata

8 Mayıs 2008

Ithaca, NY

• 29 Eylül 2016

Scepticalscribe şunları söyledi: Son yıllarda çalıştığım farklı ülkelerdeki yerel çalışanlarımızın bir kısmı Facebook meraklısı.

Eh, genellikle oldukça gençtirler - yirmili yaşların sonundan otuzlu yaşların ortasına kadar - ve 'FB'de olmadığım' gerçeğine tamamen şaşırıyorlar, aslında buna dayanamıyorum, buna katılmak için hiçbir neden görmüyorum , ve birlikte çalışma süremiz sona erdikten sonra onlarla iletişim halindeyken kullanmamayı tercih ediyoruz.

5-6 yıl önce FB'ye girdim. Orada ne kadar zaman geçirdiğime göre gidip geliyorum. İyi büyüklükte bir şehirde birçok arkadaşımla yaşıyor olsaydım, bu benim için önemli olmazdı. Ama Pasifik'e taşındığımda, çocukluk evimde tekrar yaşamak için, FB'yi hem eski arkadaşlarla iletişimde kalmakta çok yardımcı buldum (o lanet 6 saatlik zaman farkı, anlık telefon konuşmalarını öldürür). ABD doğu kıyısı) ve yakınlık grupları aracılığıyla Hawai'de yenilerini yapmak.

Ama en iyisi Güney Pasifik'te uzak bir adada yakın olduğum insanların torunları olan onlarca genç arkadaşımın olması. Büyükanne ve büyükbabaları FB'de değil ama çocukları var ve aralarında birçok arkadaşım var. Kısa bir süre önce, sadece on yıl önce hayal edebileceğim bir şey oldu -- çocuklardan biri köydeydi, benim köyümdeydi ve bağlantıya sahipti ve gerçek zamanlı olarak en iyi eski arkadaşlarımdan biri ve ben birbirimizle fotoğraf alışverişinde bulunduk. . Heyecan vericiydi.

Tepkiler:şüpheci

şüpheci

Ivy Bridge

29 Tem 2008

Uzak Ufuk

• 29 Eylül 2016

monokakata dedi ki: 5 ya da 6 yıl önce FB'ye girdim. Orada ne kadar zaman geçirdiğime göre gidip geliyorum. İyi büyüklükte bir şehirde birçok arkadaşımla yaşıyor olsaydım, bu benim için önemli olmazdı. Ama Pasifik'e taşındığımda, çocukluk evimde tekrar yaşamak için, FB'yi hem eski arkadaşlarla iletişimde kalmakta çok yardımcı buldum (o lanet 6 saatlik zaman farkı, anlık telefon konuşmalarını öldürür). ABD doğu kıyısı) ve yakınlık grupları aracılığıyla Hawai'de yenilerini yapmak.

Ama en iyisi Güney Pasifik'te uzak bir adada yakın olduğum insanların torunları olan onlarca genç arkadaşımın olması. Büyükanne ve büyükbabaları FB'de değil ama çocukları var ve aralarında birçok arkadaşım var. Kısa bir süre önce, sadece on yıl önce hayal edebileceğim bir şey oldu -- çocuklardan biri köydeydi, benim köyümdeydi ve bağlantıya sahipti ve gerçek zamanlı olarak en iyi eski arkadaşlarımdan biri ve ben birbirimizle fotoğraf alışverişinde bulunduk. . Heyecan vericiydi.

Evet, bu - veya benzeri - tartışmalar bana yapıldı, ancak Facebook beni hala soğuk tutuyor. Gerçeği söylemek gerekirse, acı ve buz gibi soğuk. Ben onu 'anlayamıyorum' ve onun sayısız erdemlerini övenlerin coşkusu sadece beni harekete geçirmekte başarısız olmakla kalmıyor, aynı zamanda bazen biraz rahatsız edici geliyor.

Ayrıca, e-posta kullanıyorum ve LinkedIn (sadece profesyonel amaçlar için kullanıyorum) ve Twitter'dayım. Ve foruma katıldığımda hayal ettiğimden çok daha sık buradayım.

AlerjiDoc

17 Nis 2013

Utah, ABD

• 29 Eylül 2016

twietee dedi ki: Farklı bir konuda: FB şimdiden sinirlerimi bozuyor. Tepkiler:cıvıldamak m

mbg sahibi

19 Ağu 2016

• 29 Eylül 2016

D.T. dedi ki: Arkadaş olmayan birine mesaj attığınızda mesajı kabul etmesi gerekiyor ve size bir bildirim geliyor. Mutlaka bir yanıt yazmaları gerekmez. Bu, istenmeyen mesajları ve/veya gönderenin gözden geçirilmesini vb. önlemek için yapılır.

Bu, arkadaşlık isteğinden/kabul etmekten farklıdır.

Bunu temizlediğiniz için teşekkürler! Ben de kafam çok karıştı~ B

badagri

ile

9 Ağu 2012

Birleşik Krallık

• 29 Eylül 2016

Scepticalscribe şunları söyledi: Son yıllarda çalıştığım farklı ülkelerdeki yerel çalışanlarımızın bir kısmı Facebook meraklısı.

Eh, genellikle oldukça gençtirler - yirmili yaşların sonundan otuzlu yaşların ortasına kadar - ve 'FB'de olmadığım' gerçeğine tamamen şaşırıyorlar, aslında buna dayanamıyorum, buna katılmak için hiçbir neden görmüyorum , ve birlikte çalışma süremiz sona erdikten sonra onlarla iletişim halindeyken kullanmamayı tercih ediyoruz.

Facebook'u gerçekten anlamıyorum, çoğunlukla nasıl çalıştığını biliyorum. Anlamadığım şey, bu kadar çok kayıp insanın nasıl göründüğü ya da kaybolduklarının tamamen buna bağlı olduğunu fark etmedikleri. Pek çok kadınla birlikte ondan yükselen tüm bu depresyon hikayelerini duymanın yanı sıra.

Tepkiler:şüpheci

CMoore515

27 Eyl 2015

Des Moines, IA

• 29 Eylül 2016

D.T. dedi ki: Arkadaş olmayan birine mesaj attığınızda mesajı kabul etmesi gerekiyor ve size bir bildirim geliyor. Mutlaka bir yanıt yazmaları gerekmez. Bu, istenmeyen mesajları ve/veya gönderenin gözden geçirilmesini vb. önlemek için yapılır.

Bu, arkadaşlık isteğinden/kabul etmekten farklıdır.

Bu.

cıvıldamak

24 Oca 2012

• 30 Eylül 2016

Scepticalscribe şunları söyledi: Genellikle oldukça gençtirler - yirmili yaşların sonundan otuzlu yaşların ortasına kadar - ve 'FB'de olmadığım' gerçeği karşısında tamamen şaşkınlar, aslında buna dayanamıyorum, hiçbir sebep göremiyorum katılmak ve birlikte çalışma süremiz sona erdikten sonra onlarla iletişim halindeyken kullanmamayı tercih etmek.

Ne demek istediğini anlıyorum ve nedense yıllardır bu konuda isteksizdim - daha yeni başladım çünkü uygun bir şekilde organize edilmiş bir hobi futbol takımı almanın tek yolu buydu.

Onu çoğunlukla bir tür adres defteri olarak kullanıyorum - daha önce çok yakın olduğum bazı uzun 'unutulmuş' arkadaşlarla tekrar iletişim kurmanın tek yolu bu (başka hiçbir adres, e-posta, telefon no./ bir sürü) yıllar geçti) - ve bu kadar yıldan sonra o messenger uygulaması (gerçekten kullandığım tek şey tbh) aracılığıyla hoş bir sohbet etmek biraz aşırı güzel. Tepkiler:şüpheci

şüpheci

Ivy Bridge

29 Tem 2008

Uzak Ufuk

• 30 Eylül 2016

Badagri şöyle dedi: Facebook'u gerçekten anlamıyorum, çoğunlukla nasıl çalıştığını biliyorum. Anlamadığım şey, bu kadar çok kayıp insanın nasıl göründüğü ya da kaybolduklarının tamamen buna bağlı olduğunu fark etmedikleri. Pek çok kadınla birlikte ondan yükselen tüm bu depresyon hikayelerini duymanın yanı sıra.

Evet, bununla ilgili bir şeyler okuyordum ve bunu son derece rahatsız edici buluyorum.

Bunun, Facebook'un öncelikle görsel bir ortam olarak tasarlanmasından kaynaklandığından şüpheleniyorum - ve kadınlar bu tür bağlamlarda çok acımasızca yargılanma eğilimindeler.

Şahsen, her yemeğinizin veya aktivitenizin fotoğrafının çekilebildiği ve daha sonra dünyanın görmesi için izinli veya daha kötüsü izinsiz olarak yüklenebildiği bu tür dünyaları pek umursamıyorum.

Kişisel alan fikrinin tartışıldığı ve zahmetsizce aşındığı, zor kazanılmış mahremiyet sınırlarının bu kadar gelişigüzel bir şekilde atıldığı bir dünyadan çok rahatsızım.

Dahası, Facebook ve onun ilk ve daha geniş dünyası açıldı ve 'intikam pornosu' gibi tüm aşağılık şeyler fikrini mümkün kıldı. Bu, yalnızca kişisel sınırların derin bir ihlali olarak değil, tamamen tiksindirici ve itici bulduğum bir şey. Ancak bu tür eylemleri gerçekleştirenlerin, korkunç derecede samimi bir şekilde sınırların, görgü kurallarının ve mahremiyetin grotesk saygısızca -olması istendiği gibi- ihlal edildiğini gösteren hak duygusu, benim derinden rahatsız olduğum bir şey.

Gerçekten de, böyle bir yaşam alanının - son derece mahrem, özel ve kişisel alan - 'tüketilecek' bir şey olarak görülmesi ve başkaları tarafından çevrimiçi olarak değerlendirilmesi fikri, tiksindirici bulduğum bir şeydir.

Ve bence Facebook (ve benzeri) kişisel ve özel alanları aşındırmaya ve özel hayatları kamusal tüketim için bir şeyler yapmaya çalışıyor.

Kusura bakmayın, bu çılgın şeyleri 'paylaşmak' arzusunu hiç anlamadım; veya kaç tane 'arkadaşınız' olduğuna göre kendinizi yargılamak için, doğrudan güvensiz genç kızları hedef alan korkunç bir doğrulama biçimi.

twietee dedi ki: Ne demek istediğini anlıyorum ve yıllarca ve yıllarca nedense bu konuda isteksizdim - bununla yeni başladım çünkü uygun bir şekilde organize edilmiş bir hobi futbolu grubu elde etmenin tek yolu buydu.

Onu çoğunlukla bir tür adres defteri olarak kullanıyorum - daha önce çok yakın olduğum bazı uzun 'unutulmuş' arkadaşlarla tekrar iletişim kurmanın tek yolu bu (başka hiçbir adres, e-posta, telefon no./ bir sürü) yıllar geçti) - ve bu kadar yıldan sonra o messenger uygulaması (gerçekten kullandığım tek şey tbh) aracılığıyla hoş bir sohbet etmek biraz aşırı güzel.

Özellikle arkadaşlarım yüzünden mi, yoksa aşırı fb hype'ı uzun bir zamandan beri öldü mü emin değilim ama daha önce tasavvur ettiğim kahvaltı/öğle yemeği/akşam yemeği masasında herkesin bu tür spam resimlerini görmüyorum.

Waht güzeldir, başka türlü bilmeyeceğim bazı tavsiyeler veya notlar. Şimdi parlak bir konferans için gelecek hafta Zürih'e gidiyorum ve bu bile tek başına buna değecek..



Hahaha, birkaç değişikliğe aldırış etmem tbh. Ama bunun sevindirici olmaktan çok sinir bozucu olduğunu görebiliyorum.

Adil yorum, ama yine de çok geniş bir yatak vereceğimi düşünüyorum.